سلام.اول اين كه عيد مبارك.طاعات قبول باشه.
دوم اين كه يادم اومد كتاب مشيريم رو يكي كش رفته.
سوم اين كه سكوت رو دوست دارم.چون يه دنيا فرياد داره تو خودش.
چهارم اين كه خيلي ها صداي فرياد و هوارمون رو نميشنون.
پس انتظاري ندارم كه صداي سكوتم رو بشنون.چون انتظار بيخوديه.
و پنجم اين كه فكر كنم همه مون يه جوري از شرمنده ي خودمون باشيم.
كاريشض نمي شه كرد.ادميه ديگه.اصلاح نشدني.
موفق باشي.